Dolinę samotnie przemierzał pewien mężczyzna. Wyglądał na wyczerpanego długą i mozolną wędrówką.

Fioletowowłosa dziewczyna zauważyła go, szybując w pobliżu. Zauważywszy jego zmęczenie, postanowiła mu pomóc. Wylądowała kilka kroków przed nim i ukryła fioletowe skrzydła.
-Potrzebujesz czegoś? - spytała

Mężczyzna przyjrzał się jej.
-Jesteś Impem - zauważył - Od kiedy to jesteście tacy pomocni?

Wzruszyła ramionami.
-Nigdy nie czułam się członkiem swojej rasy - uznała - To jak? Potrzebujesz czegoś?

-Ach tak? - zdziwił się
-Nie, raczej nie potrzebuję pomocy... Jestem tylko nieco zmęczony... A nie mogę stąd odlecieć, straciłem na to zbyt wiele sił...

Dziewczyna uśmiechnęła się lekko.
-Może wskażę ci najkrótszą drogę? - zaproponowała - I miejsce, gdzie możesz odpocząć...

-Byłbym bardzo wdzięczny... Właściwie jak się nazywasz? - spytał

-Vayae - dziewczyna rozpromieniła się - Ale możesz mówić mi Vay.

-Vayae - powtórzył mężczyzna - Ja jestem Nihil

Przekrzywiła głowę.
-A tak swoją drogą, co tutaj robi Sylf? Jesteś raczej daleko od domu...


Vayae, bardzo cię proszę o przeczytanie zasad i ustawienie sobie odpowiedniej sygnaturki -_-

-Chcę dostać się do Drzewa Życia - odparł Nihil - Jest tam największe targowisko, a na sprzedaż idą tanio bardzo cenne rzeczy

-Tanio cenne powiadasz? - Vayae słuchała z coraz większym zainteresowaniem - Chodź, ja cię zaprowadzę do Drzewa Życia, a ty wskażesz mi drogę na to targowisko - dodała

(Tak, już, nie mogę robić wszystkiego naraz ^^ Przepraszam ,ze tak długo to ustawiałam...)

Wszystkiemu przysłuchiwała się brązowowłosa dziewczyna siedząca na drzewie.

Nihil zastanowił się.
-No dobrze... Pasuje mi taki układ - uznał. Rozejrzał się. Zauważył kolejną osobę.
-A ty kto? - spytał wesoło i przyjaźnie

Dziewczyna zeskoczyła z drzewa i podskokami podeszła do nich
-Jestem Aiko- uśmiechnęła się

Vay spojrzała na nią.
-Cait Sith? - zdziwiła się - Co tutaj robi tak wiele ras jednocześnie?

-rozmawia?- zaśmiała się delikatnie- a wy jak się nazywacie?

-Ja jestem Vayae, a to Nihil - wskazała na Sylfa
-A tak serio to co tu robisz?

-spaceruje, zwiedzam ogólnie nudzi mi się...- jękneła znudzona- cieszę się że kogoś spotkałam... A czemu wy nie jesteście w swoich miastach?

-Szukam jakiegoś zajęcia - uśmiechnęła się Vay - A on mówił, że idzie na targ przy Drzewie Życia - dodała

(Nihil, sorki, że tak wyręczam lekko twoją postać, ale nie chcę, żebyś czuł się pomijany ^^)

-O mogę iść z wami?- spytała radośnie- nie chce mi się wracać do miasta...

-Ja nie mam nic przeciwko - uśmiechnęła się Vay. Wyglądała na bardzo uszczęśliwioną tym towarzystwem

-yey~!- ucieszyła się szybko merdając ogonem- Jak będziecie chcieli mogę wam oswoić jakieś zwierze... Tak na powitanie!

-Ale... Tu jest chyba niewiele zwierząt. W kaźdym razie żadnego nie widziałam - Vay podrapała się po  głowie

-emm... Jest pare...- zamyśliła się- Wiesz już paru znajomym znalazłam chowańca...

-A sobie? - spytała Vay - Masz jakiegoś?

-nie jeszcze nie znalazłam zwierzaka godnego miana mojego!- krzyknęła oficjalnie

-Y? - zdziwiła się Vay - Dlaczego ty rymujesz?
Po chwili zastanowiła się.
-A jaki byłby godny ciebie? - spytała

-zrymowałam?- zdziwiła się- no cóż.... Musi być odważny, ale musi też umieć się wycofać... Musi być twardym ale i delikatnym, musi być przyjazny ale też wrogi...

-Nagromadzenie przeciwieństw - westchnęła Vay

-tak jak i ja!- krzykneła

-Yhy - Vay uśmiechnęła się lekko.

-mam pomysł zróbmy wyścig!- krzykneła radośnie

-Wyścig? - zdziwiła się Vay - Nie wiem, dość długo już leciałam i nie mam zbyt wiele sił...

-a ja mam mnóstwo!- zaczeła się rozciągać- tylko kilka okrążeń...

W końcu odezwał się Nihil.
-Jestem wyczerpany długą drogą, Aiko. Może daj mi chwilę odpocząć, to niedługo się z tobą pościgam, w porządku?

-no dobra- jęknęła znudzona- w sumie ja mam najbliżej... Chcecie u mnie odpocząć?

Vayae pokręciła głową.
-Nie ma sensu zawracać, sądzę, że jesli mamy odpocząć, to tutaj...

Nihil zastanowił się.
-Wiesz, Aiko, chętnie bym u ciebie odpoczął, ale musiałbym wtedy mocno nadłożyć drogi...

Aiko, nie rób sobie zbyt silnej postaci, dopiero zaczynamy rozgrywkę... Uznajmy, że Cait Sith nie może od samego wstępu poskramiać tak sobie zwierząt. Ok?

-no dobrze... to co robimy?- spytała zdołowana

-Idziemy do Drzewa życia. Ale najpierw odpoczniemy gdzieś w okolicy - zarządził Nihil

Nad wróżkami przelatywał szarowłosy Spriggan. Zauważywszy ich obniżył lot i wylądował.
-Cześć - przywitał się - Co tu robicie?

-A ty? - spytał Nihil - To chyba nie przypadek, że tu jesteś - zauważył - Każdy przybył tu w innym celu. Nie wątpię, iż ty również.

Vayae prychnęła, lekko zirytowana.
-Więcej ras się tu nie mogło zebrać? - burknęła, chociaż widać było, że ją to bawi. - To cud, że jeszcze się nawzajem nie pozabijaliśmy.

Nihil poklepał ją po ramieniu.
-Nie martw się, znając życie przyjdzie tu nas jeszcze więcej, Vay.

Vay odsunęła się od niego gwałtownie, gdy klepał ją po ramieniu, jakby bała się cudzego dotyku.
-Mam nadzieję, że nie. Ale prawdopodobnie pójdzie zupełnie nie tak, jakbym chciała...

-Aż taką jesteś pesymistką? - zdziwił się Nihil

-Mhm. Przejrzałeś mnie - roześmiała się Vayae.

-Nie wiedziałem, że pesmiści miewają czasem poczucie humoru - uśmiechnął się wesoło. Spojrzał w niebo.
-Robi się ciemno... Niedługo pojawią się potwory... Może powinniśmy rozbić obóz, wszyscy czworo? - zaproponował

-No widzisz - odparła Vay.
-Tak, sądzę, że byłby to dobry pomysł, ale przydałoby się też rozstawić warty... - rozejrzała się po całej czwórce - I dobrze schować własny ekwipunek. - dodała, z nieprzyjaznym grymasem nieufności na twarzy.

-Czy ty właśnie zasugerowałaś, że ktoś z nas mógłby próbować cię okraść? - zdziwił się Nihil - Vay, trochę więcej wiary w ludzi!

Zaraz będę musiał iść, przepraszam

-Wy, Sylfy, to jednak rzeczywiście jesteście zbyt ufne - burknęła Vay - Wiesz, jest nas czworo. Nikt nikogo nie zna, a do tego mamy różne rasy. Cait Sith, Spriggan, Sylf i Imp. To brzmi jak początek kiepskiego żartu. Więc lepiej dmuchać na zimne, nie sądzisz, Nihilu?

-Może i masz rację, ale ja tak nie uważam. - orzekł Nihil. Znów spojrzał w niebo. Do nocy brakowało jeszcze tylko kilku minut.

zmykam, papa!

Vay pokręciła głową. Naiwność Sylfów zawsze ją bawiła.
-To jak z tym obozem? Przydałoby się trochę pospieszyć z jgo rozstawieniem.

Bye!

-zgadzam się z tobą Vay- przytuliła się do niej Aiko

Vay odepchnęła ją od siebie stanowczo i wzdrygnęła lekko.
-To może już się tym zajmijmy, hm? - burknęła, zmieszana

-no dobrze...- posmutniała odrazu

Vayae skinęła głową.
-To...? Od czego zaczynamy?

-może od zebrania drewna na ognisko?- zasugerowała Aiko zdołowana

-Tak, to dobry pomysł. Ja mam ze sobą hubkę i krzesiwo.

-to fajnie- kucnęła znudzona na ziemi

-Idziesz ze mną szukać drewna? Doskonale widzę w ciemnościach, ale przyda się ktoś z wyczulonym węchem, kto osdtrzeże mnie przed niebezpieczeństwem...

-no dobrze- wstała- skoro się przydam...

-Też z wami pójdę - powiedział Nihil - Dobrze znam tę okolicę, wiem, gdzie szukać drewna na opał.

-Dobrze, ale co w takim razie zrobi nasz Spriggan, hm?- rzuciła Vay

-właśnie!- przypomniała sobie Aiko zwracając się do nowego towarzysza- Witam~!

Vayae westchnęła, znudzona.

Nihil spojrzał na nią i również westchnął.
-Chodźmy już po to drewno, zaraz nie będzie nic widać...

Vay prychnęła.
-Ja po ciemku widzę doskonale - warknęła, oburzona

-W takim wypadku będziesz musiała mnie prowadzić za rękę, bo ja w mroku ślepnę - uśmiechnął się rozradowany

-Co?! - Vayae wyraźnie się wkurzyła - Nie mam zamiaru prowadzić cię za rękę, jak jakiegoś... małolata... - wykrzyknęła

-Spokojnie, ja tak tylko żartowałem... - wycofał się Nihil, próbując uspokoić Vayae - Coś tam w ciemnościach widzę...

Spojrzała na niego krzywo.
-Naszła mnie wielka ochota, żeby cię walnąć - uznała, mrużąc z irytacją oczy.

-Śmiało - roześmiał się

Nie miała skrupułów. Z całej siły uderzyła go pięścią w policzek.

Nihil roześmiał się i chwycił Vay za rękę, zatrzymując jej cios. Spojrzał na nią z przyjaznym uśmiechem.
-Właśnie na to liczyłem - powiedział

Vayae spróbowała wyrwać mu swoją rękę. Była wyjątkowo wściekła.

Nihil nie puszczał jej ręki.
-Chodź ze mną teraz po drewno, to dam ci spokój - powiedział.

Westchnęła, zrezygnowana.
-Dobra. Ale puść mnie już.

Skinął głową i wypuścił jej rękę. Wyglądał na odrobinę zmieszanego.
-To chodźmy - mruknął

Vay przekrzywiła głowę.
-Gdzie się podziałą twoja energia? - spytała, zdziwiona - Twój optymizm i śmiech?
Zaczęła iść wgłąb Doliny Motyli, rozglądając się uważnie.

-Wyparowały - powiedział, idąc za Vayae

-Jak to? - znów się zdziwiła

-Tak jakoś... - mruknął - Widzisz gdzieś to drewno?

-A drzewa jakieś widzisz?! - warknęła Vayae, zirytowana towarzystwem Sylfa

-No nie wkurzaj się tak, po prostu pytam... - westchnął, coraz bardziej znudzony wieczną wściekłością Impa

Nihil, co ty kombinujesz? xD
-Nie wkurzam się, zadajesz bezsensowne pytania, to reaguję trochę... Agresywnie - odburknęła

A jak myślisz?
-TROCHĘ? - spytał z naciskiem

-No dobra. Reaguję agresywnie - poddała się

Lol, jakby co mamy już papieża xD

A kto został?

-No właśnie - Nihil znów się roześmiał

Nel postanowił pilnować miejsca na obóz. Usiadł pod jednym z drzew i zaczął rozmyślać o nowych towarzyszach.

-A ty z nami nie idziesz? - rzucił Nihil przez ramię w stronę Spriggana - No i może byś się w końcu przedstawił, co?

Vayae westchnęła.
-Też chciałabym poznać twoje imię, to niezbyt uprzejme nazywac kogoś po nazwie rasy.

-Przepraszam, nazywam się Nel - rzekł do Sylfa - myślę, że ktoś powinien pilnować tego miejsca - stwierdził

-I co, chcesz tu zostać sam? - zdziwił się Nihil

Chciałem się ciebie spytać o to od dawna, Nel, ale... Skoro twoa postać to chłopak, to dlaczego masz w avku kobietę?

-No, chyba raczej nie zostaniemy tutaj, na takiej odsłoniętej przestrzeni... - dodała Vayae - Powinniśmy przenocować raczej pod jakimś drzewem albo coś.

-Podobno nie ma tu żadnych drzew - zauważył Nihil, patrząc krzywo na Vayae

Vayae uderzyła się dłonią w czoło.
-wEźcie ode mnie tego człowieka, proszę...

Nel spojrzał w głąb ciemnych, niewyraźnych drzew. Nie był zadowolony tym widokiem, widocznie się przeraził.
- chyba jednak zmienię zdanie...

Bo nic lepszego nie mogłem znaleźć xD. Ale w najbliższym czasie to naprawie...

[szie=10] Vay, masz więcej postów niż ja o_O [/size]
-Hej, no bez przesady, sama tak powiedziałaś...

Czcionkę źle napisałeś xD
Vay spojrzała tam gdzie spojrzał Nel.
-O! Widzę drzewa! Tam musza być gałęzie! - ruszyła dumnie przed siebie

-Nel? Co tam zauważyłeś? - spytał Nihil, patrząc na sylwetkę Vay znikającą w ciemności

-jakieś dziwne potworki - odpowiedział - ale mogę się mylić - dodał po namyśle

-Jeśli to ikran... - powiedział Nihil przerażony - VAY! ZAWRACAJ! - wrzasnął

Nie słuchała, dalej brnąc w las.
-Głupi Sylf, nie będzie mi zawracał głowy... - mówiła przy tym pod nosem - Sama dam sobie świetnie radę bez niego, nie mam zamiaru prowadzić jakiegoś zielonka za rączkę...

-chodźmy tam po nią - rzekł idąc za Vay

Nihil skinął głową i ruszył wgłąb lasu.
-Jest problem... Ja naprawde nie widzę po ciemku...

Vayae już ich nie słyszała, dalej wędrując wgłąb lasu, szukając suchych gałżek, które nadałyby się się na ognisko.

Masz kilka  maleńkichbłędów, Vay :D
-Vay! Zawróć! - krzyczał Nihil, wiedząc, co może czaić się w tym lesie

-zupełnie nic? - upewnił się przyspieszając kroku

-W każdym razie niezbyt wiele - powiedział

Irytowały ją krzyki Sylfa. Uznała, że jeśli dalej będzie się tak darł, obudzi wszystkie zwierzęta w lesie.
Ucieszyła się jednak. Znalazła suchego patyczka długości połowy ludzkiego ramienia. Podniosła go z ziemi i szukała dalej.

Nel westchnął.
-ja w sumie też niezbyt wiele widzę, ale na pewno ją znajdziemy - rzekł

-Też mam taka nadzieję. Mam dobre stosunki z Impami, ale jeśli coś jej się stanie, to się raczej zepsują...

~Mob~
W ciemnościach Vayae mogła dostrzec szybko poruszający się kształt i lśniące lekko ślepia. Mogła też usłyszeć cichy syk i szelest skóry.

Wyciągnęła przed siebie półtoraręczny miecz i czekała na atak. Była gotowa do walki w każdej chwili.

-myślę, że ją chyba widzę - Nel zmrużył oczy

Za chwilę zmienię avek ^^

-To dobra widaomość - odetchnął Nihil, próbując wytężyć wzrok i dostrzec Vay w ciemnościach

~Mob~
Stwór syknął ponownie, tym razem głośniej. Mignął gdzieś w mroku przez ułamek sekundy, chwilę potem zniknął

Nel zaczął iść coraz szybciej.
-Vayae? To ty? - zawołał

Nihil rozejrzał się.
-Mam dziwne wrażenie, że zabłądziliśmy.

Przykucnęła, szykując się do cięcia mieczem.

-też zaczynam tak myśleć... - zdołował się

-To mnie lekko przeraża... - uznał Nihil

~Mob~
Zaatakował szybciej, niż mogła się spodziewać. Wielkimi skrzydłami wzbił w powietrze tumany kurzu, jego ślepia lśniły głodem. Wystrzelił w jej stronę, próbując chwycić ją długimi, ostrymi jak brzytwa kłami za ramię.

Wykonała błyskawiczny unik i uderzyła potwora pięścią w nos. Właściwie nie wiedziała, z czym walczy, ale nie chciała tego zabijać.

Nel zadrżał.
-Ale... Skoro tamto coś to nie Vay... To kto to? - przeraził się

Przeczytałaś PW, Vay?

-Nie mam bladego pojęcia... - na wszelki wypadek wyciągnął zwój z zaklęciem Uderzenia Kuli Wiatru

~Mob~
Syknął ,rozeźlony. Ponownie rzucił się w jej stronę, uderzając ją skrzydłem w głowę.

Kopnęła stwora w szyję. Uderzenie w głowę lekko ją otumaniło, ale wciąż miała dość dobry refleks. Zwłaszcza nocą.

[szie=10] Tak, ale... Nie chcę mieć zbyt poteżnej postaci, to będzie przesada, Nih...[/size]

Nel wyciągnął swój łuk.
-lepiej uważać, nie wiadomo co to jest - uznał

-Masz absolutną rację - potwierdził Nihil, wpatrując się w ciemność przed nim

~Mob~
Wycofał się na chwilę, ale zaraz potem znów uderzył. Jeden z jego szponów przeorał Vay ramię.

-może uda nam się go wypłoszyć, przecież nas jest dwóch - zaproponował

Krzyknęła. Tego nie przewidziała. W końcu jednak coś zauważyła.
Skoczyła do jednego z drzew i wyrwała z niego lianę. Odbiła się i w skoku dosiadła ikrana, szybkim ruchem związując mu pysk. Wbrew drobnej budowie była bardzo silna, zacisnęła lianę dość mocno, by stwór nie mógł się uwolnić.

-Spróbujmy - powiedział Nihil - Tylko jak?
Usłyszał krzyk Vayae. Drgnął, lekko przestraszony.

~Mob~
Próbował się wyrwać. Szarpał głową najmocniej jak się dało, miotał się na prawo i lewo, obijał o drzewa, syczał - wszystko by strącić z pleców jedną marną Impkę. W końcu, wściekły, rzucił się na grzbiet, próbując ją zmiażdżyć.

-niewiem... - uspokoił się na chwilę - słyszałeś? To chyba Vay, pewnie ma kłopoty - stwierdził - chodźmy za tym wrzaskiem, może nas gdzieś zaprowadzi...

Ładny Avek, Nel :p
Mimo to nie puściła. Próbowała uspokoić potwora, nie szarpać się zanadto. Jej jedyna znaleziona sucha gałązka już dawno została roztrzaskana na kawałeczki w szaleńczym pojedynku. Zaciskała linę wokół pyska ikrana coraz mocniej.

-Dobry pomysł. Chodźmy - Nihil ruszył w kierunku, z którego doszedł ich krzyk, z wciąż wyciągniętym zwojem z zaklęciem.

~Mob~
Zdawało się, że stwór się poddał. Po dłuższej chwili wahania podniósł się z ziemi i przestał syczeć. Oddychał dużo spokojniej.

Vay poluzowała linę. Pogładziła ikrana po pysku.
-Dobry potworek - szepnęła złośliwie - A teraz już daj mi spokój, dobra?

Nel podążał tuż za Nihilem.
-Oby jej nic nie było - zmarszczył czoło

Dziękuje ;)

-Krzyczała... Może być źle - zauważył Nihil. Nagle się zatrzymał. Z przerażeniem spojrzał w niebo.
-To ikran... Z kimś na grzbiecie...

~Mob~
Jeszcze przez chwilę był spokojny. A przynajmniej udawał.
Zaraz potem wystrzeliłw powietrze, w okrutnie szybkim locie próbując zrzucić na ziemię Vay, przedzierając się przez gałęzie, które uderzały ją boleśnie w twarz.

-Też widzę... Myślisz że to Vay? - spytał

Klęła intensywnie, próbując nie spaść. Nawet, jesliby mogła użyć teraz skrzydeł, nie zdążyłaby spowolnić upadku na czas. Kurczowo chwyciła ikrana za jego szyję, w odruchu samozachowawczym prawie go dusząc

-Impy zawsze zaskakują... - mruknął, przerażony - Ale jeśli to ona, to myślę, że... Widzimy ją chyba po raz ostatni żywą...

~Mob~
Zapikował w dół, przyciskając skórzaste skrzydła do boków. Syczał przy tym wściekle.

-jeśli jej pomożemy to na pewno przeżyje - powiedział stanowczo

-Dobra. Spróbujmy zestrzelić tego potwora - nakazał Nihil, przygotowując się do rzucenia czaru.

Z jakiegoś powodu ją to bawiło. Z całej tej potyczki czerpała jedynie frajdę. Roześmiana, pochyliła się nad szyją ikrana.

~Mob~
Wyrównał lot, poddając się już całkowicie. Ignorował siedzącą na nim wróżkę, jakby wcale jej nie było.

Nel napiął łuk i wycelował w ikrana. Strzelił, lecz dużo to nie pomogło. Strzała trafiła w pobliskie drzewo.

Nihil skoncentrował energię mana i rzucił potężną kulą w szybującego potwora. Kula minęła go dosłownie o włos, jednak energia zaklęcia prawie zrzuciła z niego Vay.

Zachybotała się lekko i spojrzała, kto rzucił to zaklęcie. Warknęła.
-Jasne, ten idiota myśli, że potrzebuję czyjejś pomocy... - burknęła, oburzona. Poklepała ikrana po szyi - A może tak byśmy go nastraszyli, co, maleńki?

Nel znowu strzelił, niestety znowu na daremno.
- nic z tego, nie trafimy go, gdy będzie w ruchu - rzekł

-A jeśli będziemy próbować, możemy trafić Vay... - zastanowił się - Zwabmy go na ziemię! - zaproponował

~Mob~
Zaskrzeczał przyjaźnie. Widać znaleźli wspólny język.

Vay, ikran jest twój :D

- ale jak? - zapytał

-Nie mam bladego pojęcia - westchnął

Uparty jesteś...
Zniżyli lot. Ikran zasyczał groźnie. Vay uśmiechnęła się złowrogo. Stwór pikował w stronę Nela i Nihila, z szeroko otwarty pyskiem.

-Hej, Nel, nie wiem, co zrobiliśmy, ale chyba działa - roześmiał się Nihil, wskazując na pikującego w ich stronę potwora.
Vay, co ty masz w sygnaturze? O.O

Taki tam joke :p Jaki ten ikran ma kolor? xD
Byli coraz bliżej. Vay czułą się swobodnie na grzbiecie tego potwora.

-Wiesz chyba lepiej się odsuńmy... - stwierdził

Wymyśl sobie xD
Ponownie przygotował się do rzucenia zaklęcia, jednak wolał nie atakowac, zanim nie nabrał pewności, że nie trafi w Vay

Nel odsunął się trochę. Nie chciał zostać stratowany.

Wylądowali przed nimi, w zgłuchym uderzeniem lądując na trawiastym podłożu. Vay uśmiechała się, rozradowana. Zeskoczyła z grzbietu potwora i poklepała go po szyi.
-To co z tym ogniskiem? - spytała. Nagle chwyciła się za ramię i syknęła boleśnie. Ikran mruknął przepraszająco.

-powinnaś być bardziej ostrożna - pouczył ją

-Jestem ostrożna - oburzyła się nieco - A wy co tu robicie? Nie czekaliście na skraju lasu?

Ja muszę już iść, siedzę tu od 10, trochę się zmęczyłem :p
-Może powinnaś to opatrzyć?

-mieliśmy czekać? Tak po prostu?! - Nel był bardzo zły na Vayae

Pa!
-Tak. Mogliście poczekać. - uznała. Chwyciła się kurczowo za zranione ramię. Ikran szturchnął ją pyskiem w obojczyk.

Dobra, mam jak wygląda: http://th03.deviantart.net/fs70/PRE/i/2 … eetrex.jpg

Paaaa!
-no nic - uspokoił się - ważne, że nic ci się nie stało

-Yhym - mruknęła. Pogłaskała stwora po pysku.
-Ale wciąż musimy rozpalić ognisko - uznała - A ja całe zdobyte drewno straciłam... - nie wspomniałą o tym, iż tym "całym zdobytym drewnem" była zaledwie jedna gałązka.
-No i muszę go jakoś nazwać, a nie mam pomysłu... - wskazała na swojego ikrana

-nazwij go jak uważasz, ale trzymaj go z daleka ode mnie! - warknął w stronę ikrana

-Jest JUŻ niegroźny - roześmiała się Vay - Nawiązałam z nim jakąś dziwną więź, teraz doskonale się rozumiemy - poklepała go po pysku - Może Eiva? Albo Iash?
Zwróciła się znów do Spriggana.
-Wciąz nie bardzo wiem co tu właściwie robisz. Dlaczego przywędrowałeś do Doliny Motyli?

-Jestem podróżnikiem - odpowiedział - ale teraz nie mam żadnego głównego celu, więc...

-Więc można powiedzieć, że się snujesz - westchnęła - Idziemy w końcu po to drewno na ognisko? - rzuciła. Ikran odleciał gdzieś. Vayae uśmiechnęła się.
-Chyba zostanę przy Iash. To imię nawet do niego pasuje.

-rób jak uważasz - westchnął - myślę, że TERAZ znajdziemy już to drewno - stwierdził

-Tak, nie powinno być przeszkód - ruszyła raźnym krokiem wgłąb lasu. Ignorowała fakt, że wciąż broczyła krwią.

Muszę lecieć, pa!

-Nie powinnaś się opatrzyć? - spytał

69 postów? xD. Pa!

-Też sądzę, że powinna - mruknął Nihil

-To nic wielkiego - burknęła Vay - Zaraz przestanie krwawić.

-ja już kurde idę po to drewno!- warkneła Aiko i poszła w głab lasu

-Hej! Zaczekaj na mnie! - krzyknęła Vay i poszła za nią.

Nihil również poszedł za nimi.
-Vay, mogę cię opatrzyć... - mruknął

Czarno włosa dziewczyna obserwowała wszystko z za drzewa. Była trochę przerażona widokiem ikrana, który już odleciał, ale wciąż się bała, że znowu przyleci.

-no to choćcie a nie gadacie...- pewnym krokiem szła dalej

-Dobra, po prostu nieco martwię się o Vay...

-Powinieneś mieć własne zmartwienia - warknęła Vayae - Mi nic ni jest, to tylko rana. Niedługo się zagoi.

-Może. To co z tym drewnem? Szukamy go czy nie? Bo zaczyna świtać.

-Ech... Chyba nie ma już sensu - mruknęła Vay

-Też tak myślę... - stwierdził Nel

-To co teraz robimy? - spytała Vay - Może powinniśmy iść już w stronę naszego celu, hm?

-W takim razie chodźmy - zniecierpliwił się

-Dobra - Vay zaczęła iść w kierunku Yggdrasila.

Nihil ruszył wraz z nimi.
Wybaczcie mi dłuższą nieobecność, ale do późna byłem na konwencie. Jutr też mnie raczej nie będzie na forum.

-czekajcie!- Aiko podbiegła do nich radośnie

Dziewczyna ciągle przyglądała się z ukrycia. Stwierdziła że pójdzie za nimi ale z bezpiecznej odległości.

-Musimy się nieco pośpieszyć, nie wiem jak wy, ale jua wolałabym tam dotrzeć ZANIM znów się ściemni...

-Czy mogłabym się do was przyłączyć?-spytała nieśmiało dziewczyna wychodząc zza drzewa.

-Nie widzę ku temu przeszkód - Vay uśmiechnęła sie przyjaźnie

Dziewczyna ucieszyła się i podeszła bliżej.

-Jak się nazywasz? - Rzucił Nihil, idąc przodem

-Yyy... Suzan-powiedziała nieśmiało.

-Yyy? - roześmiał się Nihil - To jakaś nowa moda? - mrugnął do niej jednym okiem

Suzan lekko się zarumieniła.

Vayae spoglądała na to z rozbawieniem.
-Po prostu się przedstaw - roześmiała się

Suzan patrzyła dziwnie i nie wiedziała jak się zachować.

- No już, nie bądź taka nieśmiała. Nikt cie nie zje - zaśmiał się Nel

-No nie wiem, może się zdarzyć, że mój Ikran nieco zgłodnieje - roześmiała się

- W takim razie trzymaj to bydle przy sobie!

-Nie zrobi nikomu krzywdy... Tak mi się wydaje. Iash wydaje się raczej łagodnym potworkiem...

-Potwory z reguły nie są łagodne-powiedziała Suzan lekko drżącym głosem.

Vay uśmiechnęła się.
-Czuję się związana z moim potworkiem i wiem, że jest łagodny - uznała

Suzan nadal patrzyła na nią z niedowierzaniem.

-No co? Taka jest prawda... Nawet jeśli to dziwne. Można by rzec, że teraz dzielę z Iash myśli i odczucia, więc nawet teraz wiem, co ona robi i co chce zrobić...

-Telepatia z potworem... Nie podoba mi się to.

Nel trochę skwasił uśmiech
- Możemy przestać mówić o tym gadzie? - zadrwił

-Tak-zgodziła się Suzan- Może pójdziemy dalej?

- Myślę, że tak - stwierdził

-Też myślę, że to dobry pomysł - stwierdziła Vay, karcąc Nela wzrokiem, gdy ten nazwał Iash "gadem"

Suzan pociągnęła Nela za sobą i ruszyła w dalszą drogę.

Vay bez słowa ruszyła za nimi.

- Puszczaj mnie, kobieto! - warknął

-Mamy iść dalej tak? To chodźmy-puściła go.

-No to chodźmy, a nie targajmy się nawzajem przez całą drogę - burknęła Vay